ارگالی در قزاقستان

ارگالی در قزاقستان یا گوسفند کوهی. زیستگاه های اصلی آرگالی در قزاقستان عبارتند از: کاراتاو، تین شان، جونگار آلاتائو، تاربگاتای، سور، کالبا و کوه های آلتای جنوبی، کوه های چو-ایلی و ارتفاعات قزاقستان. این حیوان در قسمت جثه بسیار بزرگ است و به 125 سانتی متر و وزن آن تا 180 کیلوگرم می رسد. شاخ‌هایی که نر و ماده دارند بسیار زیبا هستند، شاخ‌های نر به اندازه درشت می‌رسند، به صورت مارپیچی پیچ خورده و قسمت بالایی آن‌ها به طرفین است، شاخ‌های ماده‌ها کوچک است، همچنین پشت خمیده است. ، arhar2109 اما هرگز یک مارپیچ تشکیل نمی دهند. رنگ خز قوچ در پشت و پهلوها قهوه ای مایل به قهوه ای است. قسمت پایین گردن، شکم و کشاله ران دارای خز سفید است. رنگ روشن به باسن نیز گسترش می یابد. به طور کلی، قوچ بسیار برازنده به نظر می رسد. زیستگاه گوسفندان در قزاقستان مناطق کوهستانی با ارتفاعات متفاوت با زمین نسبتاً نرم است. در صورت وجود غذای کافی و در صورت عدم شکار آن، آرگالی سبک زندگی نسبتاً کم تحرکی را پیش می برد. در چنین مکان‌هایی تنها مهاجرت‌های عمودی جزئی مشاهده می‌شود که طی آن قوچ‌ها در تابستان به مناطق مرتفع بالا می‌روند و در زمستان پایین می‌آیند. در Dzungarian Ala-Tau، مهاجرت گوسفندان رخ می دهد زیرا حیوانات اهلی دائماً در آن مکان ها چرا می شوند. در طول دوره گرم روز، مشاهده می شود که گوسفندان به مناطق مرتفع تر، گاهی نزدیک به یخچال ها حرکت می کنند و در شب به سمت پایین تر فرو می روند. فعال ترین دوره فعالیت قوچ ها در ساعات صبح و عصر رخ می دهد. قوچ ها حیوان گله ای هستند و تنها در بهار گله ها شروع به شکستن می کنند و ماده های آبستن از آنها جدا می شوند. سپس ماده ها و بره ها برای مدتی جداگانه می مانند و فقط در اواخر تابستان حیوانات به گله ها متحد می شوند. در طول شیار، نرها برای ماده ها با یکدیگر می جنگند. بره ها معمولاً در ماه آوریل تا مه متولد می شوند. در حال حاضر، جمعیت آرگالی در حال افزایش است و به عنوان مثال، دوستداران محیط زیست کاراگاندا پیشنهاد می دهند که شکار آرگالی مجاز باشد. به طور رسمی، شکار ارگالی به عنوان یک آزمایش در منطقه کاراگاندا ممنوع است. حیوانات قزاقستان