نورسلطان نظربایف رهبر بزرگ قزاقستان است. بیوگرافی اولین رئیس جمهور قزاقستان

نورسلطان نظربایف او که یک چهره برجسته در سیاست قزاقستان بود، در سال 1990 ریاست جمهوری قزاقستان را بر عهده گرفت و پنج دوره متوالی تا سال 2019 استعفا داد. رهبری او نقش مهمی در موقعیت قزاقستان به عنوان یک قدرت اقتصادی حیاتی در آسیای مرکزی و عضوی حیاتی از کشورهای مشترک المنافع، گروهی از کشورهای شوروی سابق، ایفا کرد.

بیوگرافی

نظربایف در 6 ژوئیه 1940 در نزدیکی آلماتی در قزاقستان که در آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود در خانواده ای کشاورز قزاق به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در مدارس فنی در اوکراین و قزاقستان گذراند. در طول دهه های 1960 و 70، او به عنوان فولادساز و مهندس در کارخانه آهن و فولاد کاراگاندا در قزاقستان کار کرد.

فعالیت سیاسی او با پیوستن به حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی (CPSU) در سال 1962 آغاز شد که آغاز صعود او از نردبان حزب بود. در سال 1979، او جایگاه خود را به عنوان عضو کامل دفتر سیاسی قزاقستان، بالاترین نهاد سیاسی حزب کمونیست، تضمین کرد. او بعداً از سال 1984 تا 1989 به عنوان رئیس شورای وزیران قزاقستان و دبیر اول شورای وزیران قزاقستان خدمت کرد.

حزب کمونیست از 1989 تا 1991 و عضو کامل دفتر سیاسی CPSU از 1990 تا 1991. در سال 1990، شورای عالی قزاقستان او را به عنوان رئیس جمهور این جمهوری انتخاب کرد.

نگرش به میخائیل گورباچف

در سال 1991، نظربایف با کودتای نافرجام علیه میخائیل گورباچف، رهبر شوروی مخالفت کرد و در اوت همان سال از دفتر سیاسی CPSU استعفا داد. او پس از اعلام استقلال قزاقستان از اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر، رئیس جمهور باقی ماند. دوره تصدی نظربایف با تشکیل کشورهای مشترک المنافع و ارتقای اصلاحات اقتصادی و سیاست های تجاری که به بسیاری از مشکلات ناشی از حکومت ضعیف شوروی پرداخته بود، مشخص شد.

رئیس جمهور قزاقستان شد

رهبری نورسلطان نظربایف در قزاقستان در ابتدا در مقایسه با همتایان او در آسیای مرکزی محدودتر به نظر می رسید. با این حال، با گذشت زمان، رژیم او اقتدارگراتر شد و قدرت را به جای توزیع آن از طریق ابزارهای دموکراتیک یا حاکمیت قانون، عمدتاً در دستان خود متمرکز کرد. همه پرسی قاطع در سال 1995 ریاست جمهوری او را تا سال 2000 تمدید کرد. نظربایف سپس در سال 1999 مجدداً در انتخابات پیروز شد و باعث برگزاری انتخابات زودهنگام شد و بار دیگر در سال 2005. اصلاحیه قانون اساسی در سال 2007 به طور خاص او را از محدودیت دو دوره ریاست جمهوری مستثنی کرد.

  • تا آوریل 2011، نظربایف که تنها با مخالفت های آشکار روبرو شد، یک دوره دیگر را به دست آورد. او در انتخابات بعدی بیش از 95 درصد آرا - که در سال 2015 بود - به دست آورد.
  • در سال 2017، او اصلاحات قانون اساسی را برای تقویت پارلمان و کابینه ارائه کرد و راه را برای انتقال آرام قدرت هموار کرد.

استعفا از ریاست جمهوری

او در 19 مارس 2019 از ریاست جمهوری کناره‌گیری کرد، اما با حفظ سمت‌های بالا مانند رئیس شورای امنیت و حفظ جایگاه خود به عنوان رهبر کشور، نفوذ قابل توجهی را حفظ کرد.

در پایان سال 2021، او رهبری حزب را به جانشین منتخب خود، قاسم ژومارت توکایف سپرد. در ابتدای سال 2022، در میان درخواست معترضان برای کناره گیری کامل وی از سیاست، نظربایف از سمت خود به عنوان رئیس شورای امنیت برکنار شد.

کامنت گذاشتن ممنوع