خاک های قزاقستان

خاک لایه حاصلخیز سطحی پوسته زمین است. این ثروت منحصر به فرد هر کشوری است، زیرا نقش مهمی در تامین همه چیز برای زندگی جامعه دارد. بسته به پوشش گیاهی و آب و هوا، ترکیب خاک منطقه نیز تغییر می کند. خاک قزاقستان با پهنه بندی واضح و مناطق ارتفاعی مشخص می شود. در کشور حدود 86 درصد از خاک کشور را دشت ها اشغال کرده اند.

در قسمت شمالی جمهوری غالب هستند چرنوزم ها این منطقه در سراسر منطقه قزاقستان شمالی واقع شده است. چرنوزم ها در دشت های استپی مرطوب قرار دارند. آنها منطقه اصلی تولید غلات هستند.

در جنوب چرنوزم ها قرار دارد خاک های شاه بلوط. خاک شاه بلوط قزاقستان مرکزی، بخشی از دشت خزر را اشغال می کند. این خاک ها در مناطق استپی و نیمه بیابانی یافت می شوند و 34 درصد از خاک کشور را به خود اختصاص داده اند. محتوای هوموس 4-3٪ است. آنها به خاک های شاه بلوط تیره استپ خشک، استپی نسبتاً خشک و شاه بلوط روشن نیمه بیابانی تقسیم می شوند.

قسمت جنوبی قلمرو را در بر می گیرد خاک های قهوه ای و خاکستری قهوه ای. محتوای هوموس کم است، تقریباً 1-2٪. این مناطق عمدتاً برای دامداری استفاده می شود. کشاورزی فقط با آبیاری امکان پذیر است.

در کوه های غربی تین شان کمربندی از خاک های قهوه ای وجود دارد، در کوه های تاربگاتای و آلتای غربی شاه بلوط، شاه بلوط تیره و چرنوزم وجود دارد. خاک های کوهپایه ای و کوهستانی 12,4/XNUMX درصد از کشور ما را به خود اختصاص داده است.

امروزه در قزاقستان مشکل فرسایش خاک وجود دارد. بر اساس گزارش موسسه علوم خاک جمهوری قزاقستان، حدود 26 درصد از خاک های این کشور مستعد فرسایش هستند. حدود 52 میلیون هکتار در معرض فرسایش بادی و 17 میلیون هکتار در معرض فرسایش خاک آبی است.

اقدامات زیر برای مبارزه با فرسایش استفاده می شود:

1. کشاورزی: ​​خاک ورزی مناسب، نگهداری برف.

2. احیا: کاشت حفاظتی.

3. مهندسی هیدرولیک: سازه هایی برای تقویت دره ها و غیره.