رودخانه های قزاقستان

بیشتر رودخانه های قزاقستان به دریای خزر و آرال می ریزند و فقط ایرتیش، ایشیم و توبول آب خود را به دریای کارا می رساند. 7 رودخانه در قزاقستان با طول کل بیش از 1000 کیلومتر وجود دارد: ایرتیش، ایشیم، اورال، سیرداریا، توبول، ایلی، چو.

و 12 رودخانه که طول کل آنها بیش از 500 کیلومتر است، حدود 7 هزار رودخانه که طول آنها بیش از 10 کیلومتر است. حوضه اقیانوس منجمد شمالی شامل:

رودخانه ایرتیش
رودخانه ایرتیش بزرگترین رودخانه قزاقستان است، طول آن در سراسر قزاقستان 1700 کیلومتر است و طول کل رودخانه 4248 کیلومتر است، رودخانه ایرتیش از نظر طول پس از رودخانه میسوری رتبه دوم را دارد.

سرچشمه رودخانه در دامنه های شرقی خط الراس آلتای مغولی قرار دارد و از سراسر شرق می گذرد.
قزاقستان و به رودخانه اوب می ریزد. رودخانه ایرتیش از سه مرکز منطقه ای در قلمرو قزاقستان می گذرد: اوست-کامنوگورس، سمی و پاولودار. در ایرتیش نیروگاه های برق آبی Bukhtarminskaya، Ust-Kamenogorskaya و 2079680 Shulbinskaya وجود دارد که کشتی ها و قایق های مسافربری تقریباً تا مرز چین حرکت می کنند. مکان هایی وجود دارد که دشت سیلابی رودخانه به طور انبوه با صنوبر و درختچه کاشته شده است، بنابراین گراز وحشی، گوزن و قرقاول در اینجا یافت می شود. ایرتیش سرشار از ماهی است که علاقه مندان به ماهیگیری را به خود جذب می کند. در رودخانه عبارتند از: استرلت، نلما، ماهیان خاویاری ستاره ای، ماهیان خاویاری، پاک، سوف، کپور صلیبی. برخی از نمونه های پایک تا 15 کیلوگرم می رسند. اخیراً ماهی کپور، ماهی، ماهی سوف و بایکال به داخل رودخانه رها شده است. رودخانه ایرتیش یکی از تمیزترین رودخانه های جهان به حساب می آید، زیرا در هر لیتر آب کمی بیش از صد ناخالصی دارد.

رکا ایشیم
رودخانه ایشیم طولانی ترین شاخه ایرتیش است که در قزاقستان 1400 کیلومتر و طول کل رودخانه 2450 کیلومتر است. این رودخانه از رشته کوه نیاز سرچشمه می گیرد و از طریق شمال قزاقستان و منطقه آکمولا می گذرد - ویاچسلاوسکویه و سرگئیفسکویه. این رودخانه از برف های ذوب شده تغذیه می شود و برای سکونتگاه هایی که از آن عبور می کند اهمیت دارد.
زیرا آب را برای آنها تامین می کند، از جمله آبی که برای آبیاری مزارع استفاده می شود.

رودخانه توبول رودخانه توبول، طول آن در قزاقستان 800 کیلومتر و طول کل رودخانه 1591 کیلومتر است. رودخانه توبول در مرز انشعابات شرقی اورال جنوبی و جدول تورگای این کشور سرچشمه می گیرد. شاخه های بزرگ رودخانه ها Uy، Iset، Tura، Tavda و IMGP437 Ubagan هستند. رودخانه از آب مذاب تغذیه می شود و از طریق منطقه کوستانای، از طریق آبادی هایی مانند: لیزاکوفسک، رودنی، زاتوبولسک، کوستانای و غیره می گذرد. ​​از نظر ظاهری رودخانه بسیار آرام است، اما در طول دوره سیلاب طغیان می کند و باعث ناراحتی های زیادی می شود. به روستاهای حومه شهر ماهی در رودخانه وجود دارد که برای ماهیگیران لذت می برد، زیرا ماهیگیران را می توان در هر زمانی از سال در توبول پیدا کرد. در تابستان، پسران در توبول خرچنگ صید می کنند.

رودخانه های زیر مربوط به حوزه دریای خزر هستند:

رودخانه اورال در قزاقستان. در ابتدا رودخانه اورال یایک نام داشت و تنها در سال 1775 با فرمان کاترین دوم به اورال تغییر نام داد. رودخانه اورال از سرچشمه های خود در کوه ناژیمتاو در باشقورتستان آغاز می شود، سپس از قلمرو روسیه می گذرد، از شمال به جنوب از غرب قزاقستان عبور می کند و به دریای خزر می ریزد. . جای تعجب است که یک ساحل رودخانه اورال در اروپا و دیگری در آسیا است. طول کل رودخانه اورال 2428 کیلومتر است، در جمهوری قزاقستان - 1100 کیلومتر این رودخانه از دو شهر بزرگ قزاقستان می گذرد: اورالسک و آتیراو. رودخانه اورال در قزاقستان تقریباً 250px-Ural_river پیچ خورده است و تعداد زیادی حلقه را تشکیل می دهد. رودخانه اورال قابل کشتیرانی در نظر گرفته می شود. این رودخانه هنوز هم شامل ماهیان خاویاری، ماهیان خاویاری ستاره ای، کپور، گربه ماهی، ماهی سوف، ماهی ماهی و چوبک است. طیف گسترده ای از نمایندگان جانوران در امتداد بستر رودخانه زندگی می کنند که رودخانه اورال خانه آنها است و سمور رودخانه ای در آنجا جای خود را پیدا کرده است. از شهر اورالسک، یک شرکت مسافرتی تورهای رفتینگ را در امتداد رودخانه اورال برگزار می کند. رودخانه اورال در ماه نوامبر پوشیده از یخ می شود و در اواخر مارس و اوایل آوریل از اسارت یخ آزاد می شود. محیط بانان قزاقستانی زنگ خطر آلودگی و کم عمق شدن رودخانه اورال را به صدا در می آورند، زیرا این امر نمی تواند بر گیاهان و جانوران محلی تأثیر بگذارد. روزی روزگاری شغل اصلی ساکنان شهر اورالسک ماهیگیری بود. ماهی قرمز درآمد اصلی شهر را تامین می کرد. و اکنون ماهیگیران مشتاق در رودخانه اورال ماهی می گیرند ، مواردی وجود دارد که گربه ماهی با وزن 20 کیلوگرم را صید می کنند ، اما این قبلاً نادر است.

رودخانه سیردریا رودخانه سیرداریا در قلمرو قزاقستان ۱۴۰۰ کیلومتر طول دارد و طول کل رودخانه ۲۲۱۹ کیلومتر است. رودخانه سیرداریا یکی از طولانی ترین رودخانه های آسیای مرکزی به حساب می آید. این رودخانه از قسمت شرقی دره فرغانه سرچشمه می گیرد و در طول مسیر جریان رودخانه از چهار کشور آسیایی - قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان و قزاقستان عبور می کند. در قزاقستان، سیر دریا از مناطق قزاقستان جنوبی و قیزیلوردا می گذرد. سدهای Kyzylorda، Kyzylkum، Kazalinskaya و مخزن Shardara بر روی رودخانه ساخته شده اند که برای استفاده اقتصادی از آب که برای آبیاری مزارع برنج استفاده می شود. با توجه به اینکه آب رودخانه سیردریا بیشترین مصرف را در کشاورزی دارد به دریای آرال نمی رسد. در قلمرو قزاقستان، این رودخانه تنها یک شاخه به نام آریس دارد. آب رودخانه گل آلود است زیرا در طول مسیر رودخانه عمدتاً سنگ های سست زمین وجود دارد. با اینکه رودخانه گل آلود است اما ماهی در آن وجود دارد.

رودخانه ایلی. رودخانه ایلی در قلمرو قزاقستان 815 کیلومتر طول دارد و طول کل رودخانه 1439 کیلومتر است. رودخانه ایلی در قسمت چینی رشته کوه تین شان در ارتفاع 3 متری شروع می شود و از منطقه آلماتی می گذرد و مخزن کپچاگای را تشکیل می دهد و به دریاچه بلخاش می ریزد، شاخه های بزرگ ایلی تورگن، تالگار، کورتی هستند. ، چیلیک، شارین، یوسک. نه چندان دور از مخزن Kapchagay در امتداد رودخانه ایلی، سنگ نگاره های زیادی بر روی صخره های سیاه باقی مانده است، تنها حدود 540 تصویر مختلف وجود دارد، به طور کلی، رودخانه ایلی شاخه اصلی گردشگری در Semirechye است می توانید در رودخانه قایقرانی کنید و با طبیعت شگفت انگیز دشت سیلابی رودخانه آشنا شوید. پوشش گیاهی از درختان تنک در امتداد سواحل تشکیل شده است که عمدتاً بیشه های نی است که زیستگاه مورد علاقه پرندگان زیادی به حساب می آید. ماهی هایی در رودخانه وجود دارد: گربه ماهی، کپور، آسپ، ماهی سوف، ماهی کپور، ماهی کپور - در نتیجه عاشقان ماهیگیری را جذب می کند. یک واقعیت جالب این است که رودخانه در برخی نقاط به دریاچه هایی تبدیل می شود که آب آن کاملاً تمیز است و نیلوفرها در این دریاچه ها رشد می کنند.

رودخانه چو. رودخانه چو در قلمرو قزاقستان 800 کیلومتر طول دارد و طول کل رودخانه 1185 کیلومتر است. رودخانه چو از یخچال های طبیعی ترسکی آلا تو و خط الراس قرقیزستان سرچشمه می گیرد. از طریق خاک قزاقستان از طریق شهرک هایی مانند کردای و چو می گذرد. شاخه های اصلی: در سمت راست - Chon-Kemin، Yrgaity، Kakpatas. در سمت چپ - Alamedin، Aksu، Kuragaty. رودخانه در بالادست خود از رشته کوه ها عبور می کند و خصلت رودخانه ای کوهستانی دارد، بنابراین رفتینگ در این منطقه فقط برای دوستداران آب با تجربه امکان پذیر است. این رودخانه به دلیل آب شدن یخچال ها و برف آب های خود را پر می کند. در قلمرو قزاقستان مخزن تاسوتکل وجود دارد. رودخانه پرستار روستاهای ساحلی است، زیرا ماهی زیادی در رودخانه وجود دارد و اگر بخواهید به ماهیگیری بروید، مطمئناً بدون صید آنجا را ترک نخواهید کرد. در پس‌آب‌های این رودخانه به اندازه کافی ماهی قزل آلا و گربه ماهی وجود دارد که به اندازه‌های بسیار چشمگیری می‌رسد.